bosschebolletjes.reismee.nl

Ajuu Parapluuu...

We zijn geland! Het regent. Hoera..

Iedereen heel ergbedankt voor alle lieve warme enfijnemailtjes, sms-jesen berichtjes. Bedankt ook dat wij het 'Weer' van Nederland doorkregen, dat deed ons erggoed! ;)

Asia wasvoor ons onvergetelijk:

De contrasten,de mensen, het eten, de vriendelijkheid, de speciale kortingen, de lach ennatuurlijk het weer. We missen onze rijst, spreek uit 'Lice'. Natuurlijk is daar ook de andere kant;de armoede, amper electriciteit, machtmisbruik, politieke instabiliteit,de viezigheid, corrupte taxichauffeurs, verkopers en koude douchesen niet te vergetenhet ongedierte.
Aargh, we missen het nu al.

We vergeten nooit hoe aardig iedereen in Azie is, daar kunnen we in Nederlandnog veel van leren. 17 vluchten laterkwamen we glimlachend, dromend en genietendaan op regenachtigSchiphol en weer een paraplu. Alleen dit keer niet voor de zon.

Nogmaals bedankt voor het lezen van ons blog.
Alle nieuwe'reisvrienden' bedankt voor de fantastische reis, het was onvergetelijk!

Even nog een paar dagen landen nu..

Ajuu paraplu,

Rick y Jannie..

p.s. tijd voor een Bossche Bol..

p.s. ii: Na China, Thailand, Myanmar, Thailand, Bali, Gili's, Lombok, Thailand, Nepal, Malaysia, Thailand vervolgen we nog een weekje onze reis naar 's-Hertogenbosch, Breda, Tilburg, Eindhoven, Boekel, Vorstenbosch, Mill en Den Haag...afspreken? Een beller is sneller...

Adembenemend Nepal

Namaste! Onze aankomst op Nepalese bodem begint goed. We worden uit een enorme wachtrij geplukt, waar krukken toch allemaal niet goed voor zijn.

-Oeps- Eenmaal bij de douane blijkt maar weer dat we tegenwoordig redelijk zorgeloos van de ene grens naar de andere gaan. Bij aankomst in Nepal hebben Jannie en Rick slechts kleingeld bij. -LOL- Da's lastig als je $44 dollar moet betalen.


Resultaat: Rick loopt zonder visum en paspoort drie keer voorbij immigratie en weer terug, om ergens buiten te gaan pinnen. Geen enkele pinautomaat werkt. Gevolg twee bijeenschrapende Nederlanders zoekend naar hun laatste geld, muntjes en briefgeld: Thaise Bahts, Dollars en Euro's. Hillarisch, dat gezicht van de dounabeambte was goud.

Anders dat is Kathmandu, een vieze oude en drukke stad, we love it, waanzinnig. Kijk wel ff uit voor de rondtoeterende Suziki Alto's, die dienst doen als Taxi. In de smalle steegjes kun je zomaar omver gereden worden, door nota bene een Suziki Alto. Verder is Kathmandu voorbij elke beschrijving die je kunt geven, kortom een hectische heerlijke stad, die je moet ondergaan en moet beleven.

Van Kathmandu op naar de Fysio-trekking. Hoppa bus in, 8 uur hotsen en klotsen naar Pokhara, toch wel weer even wennen. Eenmaal in Pokhara even genieten van de rust en de schone stad. Ons verblijf @ Phil's Inn was er een met prachtig uitzicht over het meer. Fijn wakker worden hoor!

De vijfdaagse trekking was a challenge, vooral voor onze Jans, maar de goede verkoper, die ons de 'drager/gids verkocht, verzekerde ons dat het kon. Voor 12$ per dag was ie de onze, de gids genaamd Purna, omgedoopt door mij als Pornu.

De Fysio-Poonhill trekking was pittig. We deden hem andersom, omdat Jannie met haar voet beter omhoog kon klimmen dan omlaag. 5 dagen hobbelen door de Helse Himalaya. Het uitzicht: Adembenemend, Gaaf, Vet Cool! Foto's zeggen in dit geval meer dan mijn geblaat.

We hebben elke seconde genoten, zelfs toen we om 4:00 s'ochtends op moesten om een steile berg te beklimmen. De zonsopgang op Poon Hill om 6:13 was in de categorie 'tranen in je ogen'.

Het laatste stukje in de Suziki Alto Taxi terug naar Pokhara en bereiden we ons voor op het nieuwe jaar. Een festijn van 4 dagen. Happy 2067. Na wat daagjes in Pokhara, Kathmandu, wat tempels, mountainbike tochtjes en ontelbare winkeltjes verder, komen we aan in de Oude Stad van Bhaktapur. Gesticht in de 8e eeuw en volgens mij precies hetzelfde gebleven. (zie foto's)

Nepal was voor ons een prachtig, mensen zijn enorm arm en leven in onvoorstelbare omstandigheden. Toch is de Nepalese bevolking vriendelijk en lief. Iets om misschien bij stil te staan wanneer je onder een warme douche staat.

En onze krukken, gelukkig vonden wij Ganzi, een jonge vent met één werkend been en dolgelukkig met zijn nieuwe krukken. Zo simpel kan het zijn...

Liefs,
Jannie y Rick

Te koop krukken ;)

Er waren eens twee Stokken...

Na wat kilometers, vliegmijlen, boottochtjes en kruk-meters. Hebben de krukken van Jans ook wat wat plekskes aangedaan. Na Ko Samet, Bangkok, Chiang Mai, Bangkok, Denpensar (Bali), Gilli Islands, Kuta (Lombok), Ubud (Bali) en wat strandjes, is het tijd om het echte reizen weer op te pakken.

Jans is min of meer los van de krukken. Hoera, ze kan weer een beetje hobbelen. Na heel veel oefenen, bloed, zweet en tranen, het eerste shop-resultaat: 2 paar slippers, een korte broek, snuisterijen en 2 shirtjes.

Na ups en downs, een lach en wat traantjes. Zijn wij vele lieve mensen verder. Zij hebben ons geholpen, samen met de Thaise Massage Cursus die we in Chaing Mai gedaan hebben, om het letterlijk een plekje te geven.

Zo gingen de krukken op de Olifanten, knuffelden we Tijgers. Gingen ze de Tuk Tuk in en uit. Kregen we voorrang op vliegvelden, gingen we voorbij aan rijen en incheckbalie's. Tilden we Jannie van de ene boot naar de andere. En het woord.... van deze weken: 'You Madaaam, motorbike accident'. Jannie's standaard antwoord. 'No, sir(L), Bus, Big Bus....'

Na 703 keer per persoon, het verhaal te hebben verteld. Vele Oeh's en Aaah's en gefronste wenkbrauwen, kunnen we het woord 'busaccident' niet meer horen. Tijd voor een aangepaste versie.

We reizen weer! Dat doet onze verbrande hoofdjes goed.

De Stokken leefden nog lang en gelukkig in het Stokjesgebied, een rijk, ver hier vandaan, wat we nu kennen als Azie. Zo heb je de 'ik eet met stokjes, ik maak muziek met stokjes, ik kook op stokjes, ik loop op stokjes' . etc. etc.

Nouw, alle gekheid op een stokje, kortom: te koop Krukken i.z.g.s. af te halen in Nepal, Kathmandu.. http://link.marktplaats.nl/336220283

Besos,

Jannie y Rick

p.s. Lekkernij: Rick deed nog een Thaise Kookcursus, kom de lekkernij zelf maar proeven..

Myanmar, Birma This is Burma.. -terugblik-

Nu onze moeders nerveus beginnen te worden, hoog tijd voor een update. Voordat we over het nu (Indonesie) bloggen, gaan we even terug in de tijd. Terug naar Myanmar, terug naar Burma. We hebben hierover nog niet geblogd vanwege ons busongeluk.

Ergens in januari 2010, de beslissing om naar Myanmar te gaan vergde wat overpeinzingen. Immers het Militaire Regime dat aan de macht is, is alles behalve democratisch gekozen. In 2005 verplaatst 'The Government' de hoofdstad van Yangon naar Naypyidaw, een mooi staaltje van machtsvertoon.

Geld verdwijnt in de verkeerde zakken. Het land is arm en de machthebbers plukken het land kaal, althans zo wordt beweerd. Anderzijds, wij, Europa en U.S. bocoytten het land al tientallen jaren en keren het land de rug toe.

Toch besloten wij om dit met eigen ogen te zien. Een mening te vormen over dit land. Want wat is waar?

Myanmar: 'one trip is simply never enough, it's a country that fuels your emotions, stimulates your senses and stays in your soul..'

Onze eerste stappen in Myanmar, we komen aan in Yangon en we springen letterlijk 40-50 jaar terug in de tijd. Oude auto's en ossen, paarden en wagens. De eerste indruk is er een van een land van contrasten. Eerlijk gezegd; het heeft iets om terug in de tijd te gaan. We wanen ons even Suske en Wiske, die in de Teletijdmachine prof. Barabas stappen.

Myanmar: toeristen reizen in ‘restricted areas' en er is electriciteit tussen 19:00-22:00.

Yangon: We delen we een krakkemikkige taxi met onze comrad Yuri, een Russische/Duitse Boedhist. Eenmaal downtown Yangon, gaan we met Yuri geld wisselen, een waar avontuur. De Buddhistische Yuri deed dit tijdens zijn studententijd in de USSR en is erg bedreven. Van diverse straat ‘hustlers' belanden we bij een Katholieke Priester, die Yuri van zijn vorige reis kent. De Priester is ons welwillend, na een prettige discussie over de ‘geloven' zijn kluisje te openen. Uiteindelijk zijn wij Zijn Kinderen en wisselen we ons geld tegen een goede koers. Chats en Dollars, Lang leve de Katholieken.

Myanmar: er zijn geen pinautomaten, je betaalt er met Chats en nieuwe U.S. Dollar-biljetten

Vrij normaal in Yangon, geen electricteit. Na 22:00 gaan bij een aantal plekken de generatoren aan. Het lijkt in eerste instantie vrij duister, maar integendeel is waar. Het is veilig en mensen zijn enorm vriendelijk, zo belanden we in China town. Daar brandt nog licht. Na China Town checken we het nachtleven en belanden in een locale bar/dancing. We zijn een fenomeen daar. Totaal drie toeristen en de Myanmareese jeugd. Een feest. Daar ontmoeten we Peter en Ye Ni. Die later na ons ongeluk zich ontpoppen tot onze helden.

Myanmar: 87% van de bevolking is Boedistisch

Na drie dagen Yangon nemen we noodzakelijk een vlucht naar Bagan. De wegen daar naar toe zijn erg slecht en het scheelt ons veel tijd. Bagan is een prachtig gebied van 40 km2 volgebouwd met paleizen en duizenden pagoda's (tempels). Het is adembenemend mooi. Het vliegveld is overigens hilarisch. We checkten in op het vliegveld bij kaarslicht. ;)

Myanmar: er zijn geen banken waar je geld kunt halen of wisselen, er zijn een aantal hotels waar je tegen woekerprijzen met creditcard US.Dollars kunt krijgen.

Na het adembenemde Bagan op naar Mandallay, waar we bij aankomst op het vliegveld door een zuster getemperatuurd worden. Vervolgens naar Inle Lake, een Wonderlijke Water Wereld met drijvende groententuintjes, authentieke bevolking en verlate dorpen.

Myanmar: elke vorm van verplaatsen is mogelijk met fiets riksja, genaamd Trishaws en overvolle bussen, pick-ups en minibusjes etc. etc.

In Inle Lake van paard en wagen, tuk tuk, en ander ongedefinieerd gemotoriseerd verkeer, klimmen we een bus in. 26 uur later kris kras door bergen, dorpskes, talloze onderhandelingen met inheemse bevolking komen we aan in Ngwe Saung Beach. Een leeg verlaten strand met een prachtig uitzicht op een smurf blauwe zee. 'We like..'

Met pijn in ons hart verlaten we ons hutje pal aan het strand. Op naar Pathein; een leuk beetje viezig stadje. Een dag later nemen we de bus terug naar Yangon. Toen was het stil.. voor ons een trip om nooit meer te vergeten.

Ondanks het ongeluk hebben we fantastische herinneringen aan Myanmar. Een land van contrasten, terug in de tijd en bizarre avonturen.

This is Burma...

Beso,

R y J

p.s. Ruud van Nistelrooy is echt enorm bekend.

Lekkernij: Fish Lemon Butter Sauce, een topper..

'Bangkok' Alfabet

Bangkok Alfabet

Over Thailand is alles waar wat je erover gehoord hebt.

(W e zijn net de helpdesk van Essent, we lopen wat achter, maar we doen er alles aan om de achterstand in te lopen)In voorbereiding op ons Myanmar blog, hierbij het Bangok Alfabet.

De A = van Alles, maar dan ook alles is er te koop
B = Bangkok en Borsten, die hebben de Thaise meisjes niet.. ;)
verder B = Blah blah blah..etc. en springen we snel naar de Letter H
..
H = van Hoertjes die hebben we veul gezien, man/vrouw & ladyboys
I = Inspiratie, dat we ff niet hebben voor ons blog
..
K= van Kip Cashew, dat heeft Jannie volgens mij alleen maar gegeten ;)
L = Lekker relaxed want dat is Thailand
M =Mmaaaassssahaaage zonder Happy End, die waren overigens heerlijk
N= Nachtleven bruist
O= (K)oraal witte stranden
P = Plakplaatjes, don't go without to the beach, sorry Mam..

Cool


..
R = van Rijst dat komt onze neus uit
S= Stranden, die zijn absoluut Gorgeous en Fantastisch

T = TukTuk & toeristen, die zijn er helaas veel te veel



U= van Uitmuntend want dat is ons oordeel over dit helse oord
V = Voetbal t-shirts, dat dragen Britten graag op Ko Phi Phi

...
En dat brengt ons bij Z, deze Zamenvatting van Thailand.
Een verlate Alaaaf, op naar hetMyanmar blog..

Rick y Jannie

p.s. lekkernij: Kip Cashew, Banana Pancake met Nutella

(Een beetje een Lost aflevering dit Blog, de tijden lopen kriskras door elkaar)

Berichtje van mij..


Lieve mensen!

Even een berichtje van mij.
Jeetje, ik krijg tranen in mijn ogen als ik alle lieve reacties lees, hartverwarmend! Wat lief.

(Jannie is druk)

Na ons vreselijke busongeluk in Myanmar hebben we er 36 uur over gedaan om in het ziekenhuis van Bangkok te komen. Eenmaal daar heeft de chirurg meteen besloten om te gaan opereren, omdat de wond al 36 uur open lag. De vier pezen van mijn rechter voet zijn doorgesneden, waarschijnlijk door rondslingerend glas.

De wond ziet er nu redelijk uit en we verzorgen het zelf om de dag. 6 weken mag ik er niet op lopen of staan, dus dat heeft nogal consequenties voor onze reisplannen. Mijn voet is nog erg pijnlijk, maar hopelijk wordt dat snel beter.

We denken nog vaak terug aan het ongeluk. We weten niet precies wat er gebeurd is, de buschauffeur week ergens voor uit en is daardoor de macht over het stuur verloren. Zo zijn we van de weg geraakt en daarna 2 keer over de kop geslagen naar beneden, in de greppel van 9 a 10 meter diep. Daarna een inmense stilte.

Het eerste dat ik hoorde was Rick die schreeuwde ' Jannie, Jannie' en waar ik was. 'Rick ik ben hier, ik leef nog', schreeuwde ik terug. Bedolven onder mensen, rugzakkenen weet ik veel wat, ik lag klem.

Wonder boven wonder had Rick alleen maar schrammen en kneuzingen en kon mij daardoor uit de bus helpen en mij mee naar boven sleuren. Onderweg zagen we vele nare dingen; veel gewonden en mensen die het leven verlaten hebben.

(de klap)

Geen ambulance, brandweer, het was dus ieder voor zichzelf. In de bus zaten nog twee andere toeristen. Anja en Niels, twee Duitse verpleegkundigen, goddank. Anja ontfermde zich over mij. Rick en Niels gingen terug. Niels en Anja, Danke Schon!!

(Niels & Anja)

Rick belde Peter en Ye Ni, die we kenden uit Yangon. Zij snapten meteen onze situatie en reden 4 uur naar de plaats van het ongeluk. Onze helden brachten ons terug naar het Ziekenhuis van Yangon.

(Peter & stuggeYe Ni, wel onze helden ;))

In Yangon hebben we besloten dat we betere medische zorg konden krijgen in Bangkok. Het goede nieuws is dat ik na 4 dagen ben ontslagen uit het Bumrungrad Ziekenhuis. Nu komt tijd om de schok te verwerken en te realiseren dat onze reis er anders gaat uitzien en de pijn.., maar we leven.

(Rick op wacht)

Nu zijn we klaar mee met dit deprimerend verhaal. We hebben de draad weer opgepakt. Gisteren zijn we met een Zonnebloem arrangement aangemeerd op Ko Samet. Heerlijk even weg uit Bangkok.

We genieten meer dan ooit. Proost....

(proost)

Kus Jans

..en natuurlijk ook van Rick

p.s. onze mobieltjes zijn zodanig beschadigd en zijn daarom amper bereikbaar.
Skype: Jannie Nooyen of hc.rick.bos, s'-Hertogenbosch

j.nooyen@telfort.nl

p.s.ii bedankt voor alle reacties...

one Zonnebloem arrangement, coming up ;), en we gaan door..

A dream became a nightmare

Myanmar, 8 februari 2010, omstreeks 11:00 tussen Pathein & Yangoon, Burma-

We geraakten van de wegen... toen was het stil.
Na ons busongeluk zullen we 8 februari nooit meer vergeten.

De Duitsers waarmee wedittragisch voorval meebeleefden hebben 8 februari gebombardeerd tottweede 'geburtstag'. En niet voor niets, wij zijn meteen tamelijk 'luxe'bus (60 pax) van de weg geraakt en twee keer omgeslagen en uiteindelijk tot stilstand gekomen in een greppel.

'We hebben erg veel geluk gehad'.
Zo waren er onfortuinlijken en fortuinlijken tijdens het ongeval.Hierbijbliezen zeker 8 personen hun laatste adem uit. Ikzelf (Rick)behoor miraculeusmet wat schrammen, blauwe plekken en wat pijntjes tot de groep 'fortuinlijken'.

Jannie behoort nog altijd tot de groep fortuinlijken, maar was helaas'iets minder'fortuinlijk. Zijheeft een pees gescheurd in haar enkel en we zagen meteen, dit moest geopereerd worden. We hebben ervoor gekozen dit niet in Burma te doen. Kortom na eenhelsetocht van 36 uur is zij vannacht om 01:00 succesvolgeopereerd @ the Bumrungrad Hospital in Bangkok. (Voor de die-hards, zij is telefonisch bereikbaar ;)0066 2 6671 628 )De komende drie dagen is zij nog wel te vinden op kamer 628.

Ondanks alles zijn we erg monter en érg postitief. Misschien juist door dit voorval, besef je hoeveel geluk...Anyway we denken erniet aanom dereisaf te breken, maar één ding is zeker het wordt in ieder geval een zeer aangepast programma. Misschien loop ik op de zaken vooruit.

'A dream became a nightmare, please wake us'.
En dan te bedenken dat Myanmar/Burma en de bevolkingons hartje heeft gestolen enwij waanzinnige verhalen kunnen opdreutelen over onze tijd in Burma. Misschien dat Jans en ik daar later over bloggen, maarnu even niet..8 februari onze tweede 'geburtstag'.

Love from Bangkok,

Rick y Jannie

p.s. Jannieis opgenomen in één van de beste en luxe ziekenhuizen van Azië, Bumrungrad Hospital, Bangkok

Beautiful Beijing, you have been scam-ed, you block your visa, sir

Fantaaastisch....

Een nieuw record 'creditcard blokkeren' gaat naar Rick. Was het vorig jaar Jannie die na amper 2 dagen haar pinpas (nog in Mexico-city) door midden brak, gaat de prijs deze reis naar ondergetekende. Een prestatie van formaat. Kortom we zijn ge-scamd. (LOL)

En dat is dus ook Beijing.

We klokken 4:17: de Bossche Bolletjes proberen met oud a-4 formuliertje de eerste Health check te omzeilen, wat een ontzettend slecht idee is. Na excact hetzelfde formuliertje in te vullen op a-5 formaat mogen we door. Denk daar de 171 hijgende dampende chinezen in je nek maar bij. Douane, appeltje eitje.

China is Groots, Gigantisch en Engels is een vies woord. Omdat wij graag via 'local transport' reizen, besluiten we met de metro naar ons hotel te gaan. Slecht idee (nr 2) na een vlucht van 10 uur en amper slaap (de stoeltjes van KLM passen precies). We hadden niet het adres van het hotel in Chinees Schrift bij ons.

Op z'n zachts gezegd een uitdaging. Kortom: we hebben 2,5 u. gemetro-od. Overigens staat Jannie's gezicht dan opeens heel anders. Onbetaalbaar. Daarbij wil ik mijn dank uitspreken naar alle Chinese metro clerks die zich ontfermd hebben over ons. In bijzonder hij die uiteindelijk naar ons hotel heeft gebeld.

Verder zal ik jullie niet teveel vermoeien met details, maar dit verhaal wilde ik jullie niet onthouden.

Beijingbetekent; Bei ='noordelijke (hoofdstad' (jing) = grote stad), da's andere koek dan 's-Hertogenbosch of zelfs Mexico-city. Een grote stad, dat is het en koud. Brrrr,een kleine min 15 graden. En da's koud, als je gaat site-seeen. ;)

Zo bibberden via tiananmen plein naar de Verboden stad, want vanuit daar werd het rijk bestuurd. Tussen 1406-1420 werd er zo pak em beet 720,000 m2uit de grond gestampt. Bouwen dat kunnen de chinezen. 'Laten zien' dat kunnen de Chinezen ook. Echt overal hangen 'lempkes'. Dat doen ze goed!

We glibberden naar de Chinese muur, Badaling, na enorm veel treden, is de top bereikt! Gevolg; enorme spierpijn dat wel. Een fantastisch view uit de wachttorens. Zo zie je de muur slingeren door het inmens mooi winterse landschap. Een mooi momentje voor onszelf.

Het bezoekje aan de Magic Wall (lett. vertaling) ging verder gepaard met bezoekjes aan traditionele fabriekjes. Nu weten we waarom zo'n Chinese vaas zo duur is, hoe zijde in china gewonnen en verwerkt wordt en waarom in godsnaam die beeldjes zo prijzig zijn.
Allemaal handwerk, maar goed mensen genoeg hiero. (1,3 bll.)

Kleine Intermezzo:
Even een mededeling van huishoudelijk aard: Twitter & facebook zijn een no-go in China. (sorry followers van hendrikcbos)

Verder viel ons op dat over het algemeen de Chinees aardig is, maar amper verstaanbaar. Van gebaren houden ze hier niet. Dat levert mooie sketches op, vraag de weg en men schudt nee en loopt vervolgens hard door.

Niet iedere chinees is aardig, zo stonden we op het Plein van de Hemelse Vrede. (Dagje 2) Nog slapering, jet-laggerig en naief. Spraken twee, toen nog leuke Chineesjes, ons aan. Blah Blah teachers, blah blah..city...Blah Blah samen theedrinken, gezellig. Tuurlijk waren we nog net niet bij het hoofdstuk 'scam' in de lonely Planet aangekomen, wel bij het hoofdstuk Chinezen vinden het leuk om Engels te converseren met toeristen.

Na een fantastisch ritueel een traditionele thee ceremonie, drinking tea with openingflower.
Dronken Jannie en ik zo'n pak 'em beet 10 thee in tequilla glaasjes. Rekening 96,87 Euro en ik had bij het afrekenenmijn credit card uit het oog verloren. Die wisselkoers heej. De dames, die warengevlogen.

You have been scam-ed, you block your visa, sir.

Tot zover Beijing, wij vonden het er oprecht fantastisch. Hypermoderne gebouwen en winkelcentra, afgewisseld met kleine hutjes kraampjes en eettentjes.
Vele tempels, vele godsdiensten, een rijke historie en heeel veeeeeel mensen.

Nu op naar Xi'an.. 12 u. met de nachttrein.

Dikke X

Rick y jannie

p.s. de Bossche Bolletjes proberen overal ter wereld de plaatselijke lekkernij te proeven, zoals de Bossche Bol in 's-Hertogenbosch. Hier is dat e.o.a Budhistisch Pannekoekje met gehakt en iets van rauwe kool. Naam onuitspreekbaar.