bosschebolletjes.reismee.nl

Chinese sayzZzzz...


Een boef, bedrieger of je bent taxi chauffeur. Het lokale grapje onder de travelers. Immers vaak is het zo dat je er bedrogen uit komt. In dit geval hadden we in Beijing geluk met 'een fijne vent' die ons naar het Station Beijing West bracht. Niet te vergelijken met het lullige Centraal Station van A'dam of Utrecht.

Nee, een echt Station, zo eentje waar Blonde Jannie en 'Lange' Rick ;) nog de bezienswaardigheid van het station waren. Na wat rondvraag, konden we redelijk onze nachttrein vinden, op naar Xi'an. De slaapcoupe deelden we met Jip & Jop, twee relaxte nette zaken chinezen, die geen Engels spraken. Ach met een glimlach kom je ook ver. Chinese sayzZzz, trusten..of zoiets..

Na een spoedig verlopen treinreis komen we aan op het overweldigende CS van Xi'an. Ook daar zijn we wederom een attractie. We worden vriendelijk, maar 'gehustled'. Eerst even acclimatiseren. Koffie.....

Zo belanden we in het centrum van Xi'an, voor de kenners, we boeken een hotel voor the Bell Tower. Ja en die klingelt. (Wikipedia moment) Xi'an betekent letterlijk Western Peace en geldt als een van de oudste chinese steden. Vele dynasties regeerden vanuit Xi'an, ooit.

Eigenlijk is Xi'an een leuk overzichtelijk klein (8 milj.) historisch stadje, dat je snel gezien kunt hebben. Wij namen onze tijd hiervoor. Struinden marktjes af, aten op straat en gingen op in de meute. Beetje winkelen, beetje sightseeen, tempeltje in, tempeltje uit en daarbij hoort natuurlijk ook een beetje verdwalen. Ook hier geldt, bouwen kunnen die jongens wel. Wij ervaarden Xi'an als erg vriendelijk en warm. Het was dan ook wat graadjes warmer dan Beijing. (0 graden) Ook wij gingen naar het Terracotta leger, dat wij erg indrukwekkend vonden. Na dit hoogtepunt werd het tijd om onze biezen te pakken. We hebben het koud, tijd voor onze dassen af te doen en deze in te ruilen voor een korte broek.

Next stop Gangzhou, Zuid China... en dan op naar Bangkok...

Liefs,

R y J

- lekkernij: Pita broodje met meuk...erg lekker, naam wederom onuitspreekbaar.

p.s. foto's volgen nog, rick zijn muziek had even prioriteit, excuus.

Tel je zegeningen..

Nï Häo,

'Wö de 'ming zi jiào Rick'Zo dat Chinees is best lastig. Kortom waar een Iphone met chinees cursusallemaal niet goed voor is. Toch zijn die cursusjes stiekem briljant. Want wie verzint; Ik heet William maar iedereen noemt me Bill. Briljant. Anyway:

Vanaf 5 januari trekken we 106 dagen van Beijing naar Dehli. Tijd voor nieuwe indrukken en inspiratie, mooie kiekjes en avontuur. Helaas mis ik Carnaval, voor het eerst in 33 jaar. En dat komt aan, dat doet pijn.

Momenteel bereiden we e.e.a. voor.Eén van ons twee is daarin wat gedetailleerder dan de ander en vindt dat fijn ;$.Wij zijn er niet, maar toch vinden we hetfijn dat de achtergrond informatie klopt. Kortom: mocht je de vraag krijgen, dan verwijs je naar Bossche Bolletjes of licht even toe, scheelt ons weer een e-mailtje. ;)

Dus wat aanvullende informatie volgt nu: dit eventueel voor een intermezzo tijdens een saai Nieuwjaarsborreltje: 'Goh die Rick & Jannie vertrekken maar mooi vanBeijing naar Dehli, hebben ze goed gedaan zeg. Volgens mij doen zij daartussen een trekking in Tibet en Nepal. 'Ja hoorrrr ' Ja, zij volgen gedeeltes van de Oude Zijde Route. Vervolgens gaan zijeen week of 5 naar Thailand, e.o. Vietnam of Laos en met een beetje gelukproberen ze Mayamaraan te doen. Ow dan zullen ze wel ook op fietsjes springen in Beijing, Dehli en Bangkok. Precies en dan Skaten ze op de muur en knallen wat grafitti op de Taj Mahal, hehe. Dan denken ze toch nog een beetje aan Nederland.

Tot slot: de plichtplegingen: Rickdankt Frank &Ank in het bijzonderen Jansiedankt Theo & Janvoor deze fantastische kans.

Zai jian..

Rick y Jannie

Costa Rica, allemaal beestjes, deel 1

'Allemaal beestjes'..

Draaiend, zuchtend, steunend, zo werden wij 's-nachts wakker.
Zandvlooien! Irritante jongens, die kleine bastards.Hierbij meteende oorsprong van de uitspraak 'allemaal beestjes' uitgelegd.

'Costa Rica, allemaal beestjes...'

Onze laatste Chickenbus, zo tuffen we naar de grensovergang van Costa Rica. Bij de Nicaraguaanse grens wordt nog wat geduwd en getrokken. Verdere ingredienten: een hek, een deur/poortje, prikkeldraad,veel mensen, teveel douane beambtes, vele rijen voor kantoortjes waarvan wij niet weten waarvoor ze dienen. Anyway we hebben redelijk vlot de stempeltjes te pakken en wandelen de grens over.

Busje Liberia en op naar La Fortuna. We stranden. In een klein plaatsje Tilaran. We vinden onderdak bij Hotel Guadelupe, top tentje (na wat onderhandelen) voor slechts 16 dollar. En we hebben TV, no way...

Op naar ons super verwen dagje in La Fortuna, waar de 2 attracties: de hotsprings en de Vulkaan Arenal. (Overigens de vulkaan is 70% van de tijd gehuld in de wolken, zo ook bij ons. Leuke toeristentrekker en briljante marketingtruc) We trekken onze creditkaart en we baden ons letterlijk in weelde en luxe, daar zijn we aan toe. Ik zou zeggen surf naar http://www.tabacon.com/ en aanschouw... (een dure tip, maar wat relaxed daar!!'

Volgende dag verlaten we ons hotel, waar ze 's-avonds ons bedje kwamen opschudden en de gordijnen voor ons dicht deden. Met deboot naar Monte Verde, waar we de Canopy gaan doen..
De meeste spectaculaire van Costa Rica, de Canopy boven het Regenwoud.(neem de Selvatura Canopy, die is het best)... Zie foto´s, do we say more, na Monte Verde ...

Uhm ja....` wij willen zon en we willen beestjes zien, daar staat Costa Rica om bekend..` dus .......op naar de Nationale Parken, de apen, de dolfijnen, de walvissen, de Kust, de Costa Ricaanse kust...maar dat alles lees je in het volgende avontuur van de Bossche Bolletjes op reis....allemaal beestjes, deel 2

Saludos, besos....

Ah me turtle hoela, surfs up dude...

De Bossche Bolletjes volgen hun tasin het land vanFlor de Cana...

Na een terror trip van 2 dagen, waar in vele toiletten overgegeven is, minibusjes,tractoren, landweggetjes,chickenbussen later. Brengt het ons uiteindelijkin het beloofdeNicaragua. Vraag soms niet hoe, want vaak was het een kwestie van ´volg de tas´ en werden we in de volgende chickenbus geduwd.

-note van de redactie: Tegucigalpa & Managua niet het vermelden waard en slapen doe jeal helemaal niet voor je loldaar-

Entonces Granada, een fijn plekkie in hetsuper mooie Nicaragua.Hier zijn we op de fietsjes gesprongen, we missenNederland een beetje. We hebben nl.gemountainbiked naar Laguna de Apoyo, met Bloed, Zweet & Tranen..

Reistip 1): Laguna de Apoyo een meer gelegen in een krater, erg mooi en erg steil

Surprised

Reistip 2): Nicaraguanen zijn slecht in het inschatten van afstanden..
Reistip3): Daal nooit af met kapotte remmenen vraag om een MB met versnellingen!
Laughing

De boottocht naar het Paradijselijk eilandje ´Isla de Ometepe´ is fenomenaal,. Het eilandje ligtmidden in het Nicaragua meer en isgevormd door 2 Vulkanen. Weliggen in onze hangmat en genieten van onze cocktail.

Surfs up dude
Van de cocktails naar San Juan del Sur, een top surf dorpje aan de Pacific side en de briljante ontbijtjes.Idylisch en een leuk durpske, maar wij zijn druk, we bedwingen de golven met ons ´board´. Surfs up dudes.. - ow ja Janniestond!!!

Cool
-

Ons eerste schilpadje.....
Na een hachelijke ritje in eensoort open vrachtwagen komen we snachts aan op Playa la Flor, bekend om zunnu schildpadjes. (leatherback turtles, zie wikipedia.nl) Hier leggen diejongens hun eitjes in de maanden juli tot januari.

Eerst mogen we ons eigen ¨turtle mupke¨naar zee brengen, hoe emotioneel is dat. Alsof je jouw kind op deeersteschooldag wegbrengt. Zo begeleidden we ons ´mupke´ met een infrarood lampjenaar de zee.Erg indrukwekkend, we waren er stil van, een mooi moment.

Ons eerste schilpadje, het ga je goed, good luck fellow..misschien tot over 10 jaar?Daarna zijn we getuige van een geboorte golf van 84 schilpadjes. Echt erg bijzonder, zo klein, en dan al helemaal alleen naar zee, vertederend....

Jannie en ik kijken elkaar aan, een prachtige ervaring, tevreden gaan we naar ons hostel, waar we proostten op ons ´mupke´....

voorproefje, what´s coming up.....

Volgende keer in de Bossche Bolletjes op reis...

- Ah me turtle hoela...
- Who´s that surf babe, dude...

(zie voorproefje foto´s, de bossche bolletjes trippen...)

Beso..

R y J...

Speedy Gonzales, Mexico uit, Tour de Maya

Buenas...

Na Mexico City zijn de Bossche Bolletjes op stenen jacht gegaan. Gepakt en gezakt met onze flesjes water op naar de pyramides van Teotihuacan. ( De plaats waar mensen goden worden)

Je snapt wel waarom wij daarheen moesten. Anyway een leuk Aztekenstadje met de gigantische piramides van de zon, de maan en veel verkopers met ´mucho mas´ dezelfde dingetjes.

Undecided

Van Teo.. (short for), gingen we via Mexico Ciudad op naar Palenque. Een fantastische plek waar de ruines (een zooitje stenen, mag ik niet zeggen van Jans -lol-) zich nog in de jungle bevinden. Zeker de moeite waard overigens, vooral de overnachtig was idylisch. Slapen in een boomhut in de Jungle, wink wink hoe romatisch, en steen KOUD... hihi..

Van Palenque de backpackjes opgehesen op naar Tikal, Flores en Lago de Peten Itza (meer is er eentje van een ansichtkaart gehalte) Voordat alles, eerst fftjes nog even de grens oversteek, dit keer met een Lancha (boot) de grens over. Hilarisch én zwaar te gek. Met een bootje de grens over, wie verzint zwiets..

Eenmaal in Flores in zo´n hostelletje uitkijkend over het Lago, zoeven we de volgende dag naar de laatste stenen (ruines) zo nemen we ons voor. ¨Genoeg stenen¨ , maar hoe indrukwekkend is Tikal.Gelukkig indrukwekkend, want persoonlijk vonden we dit wel het toetje van onze Tour de Maya. - zie foto´s-

Zo hobbelen een uurtje of 10 van chicken bus en mini busjes naar Antigua, Guatemala. Leuk kolonisch stadje met de VULKAAN PACAYA.

Cool
.... Die hebben we dus bedwongen, en voor ons echt een HOOGTEPUNT, wandelen, afzien en je zwaar kicken voelen. ¨Een rivier van Lava onze beloning¨. Wel windy daar... --zie foto´s-

Ow ja by the way; Antigua is tevens de plek waar we onze eerste stapjes Spaans hebben gedaan, 5 daagjes drillen van onze privé teachers: Victoria & Alvaro..

Tussendoor nog even naar het meer van Panajachel, San Pedro (het leuke hippiestadje en nog even het meertje gezien én mijn harde schijf verloren met al mijn foto´s Zuid Amerika, willen wij dit hoofdstuk even vergeten. Best leuk daaro..

Feliz Navidad, na onze kerst in Antigua, idylisch, leuk te hebben gevierd met onze amigos Marieke y Joop, onze minibus op 2e kerstdag naar de jungle, na een helse rit van 10 u., SEMUC Champey. De bijzondere watertrappen van G. Voor diegenen die dit gemist hebben, een ware sensatie...We hebben daar een tourtje gedaan, gelogeerd in de Jungle, in een schattig lodge-je op palen.

Van Semuc knallen we naar het nieuwe jaar. Doen we ff, de meest fanatieke dag, 4 minibusjes, één chickenbus, een noodgedwongen taxi en een boot, waren we de hele dag, zeg maar, OCCUPADO, (druk). Working van 08.00-23.00, busje in, bootje uit.. Kortom: Rio Dulce, Livingston, Puerto Barios, Corinto (Honduras, wandelen we fluitend de grens over), Puerto Cortes, San Pedro, El Progesso en tot slot La Ceiba...

Ppff we worden weer moe, als we dit schrijven..Gebroken, kapot pakken we de volgende dag de ferry naar UTILA, Bay Islands, Honduras, waar we nieuwjaar op het strand vieren, jippie jippie jeeh.. Mariee Joop, ook nieuwjaar was weer onvergetelijk..

Utila: Rick heeft z´n paddi gehaald, Jannie (grom grom) heeft van heeeel dichtbij tijdens haar duik een Whale shark gezien...echt VET....

Rick zag een schildpad, ook mooi en indrukwekkend hoorrrrrr...

Laughing

Nah 5 januari gaan we de ferry op naar Nicaragua, we zeggen met een traan en lach Utila goodbye, ook de witte neger. En we reizen naar het land van de ´flor de cana´.

Eerst gaat onze Jans de ergste 2 reisdagen van haar leven tegemoet, zeeziek op de boot, kotsend, van toilet naar toilet, van wegrestaurant overgevend, Rick hevig verontschuldigend kijkend naar de toiletjuffrouw verder naar Tegucigalpa & Managua. Vervelende steden die verder niet de moeite waard zijn om te vermelden... Op naar ..........

Te veo despues...

Saludos, embrazos, beso...

Rick y Jannie..

Nicaragua, Enero 2009

Jihoe....

De Bossche Bolletjes zijn online, hehe, duurde ff, een brabants kwartierke met een Midden Amerikaanse slag.

Cool
Enfin, hier proberen we jullie een klein beetje op de hoogte te houden met een kort verhaaltje, fotootje of anekdote.. *no worries we houden het kort, want het is koud bij jullie
Cool
en bij ons zeker niet...

We hopen dat deze site het begin is van onze avonturen @round the world, want Mama's thuis, één ding is zeker

Wink
, ik denk dat hier meer verhalen bij gaan komen...

Saludos y Besos

Rick y Jannie

p.s. we zullen overal proberen de plaatselijke Bossche Bol proberen te ontdekken, in Nicaragua is dat in ieder geval de ' Flor de Cana' , Salud...

Mexico City, de ontmoeting

Spannend, zoals in een film. Ja, dat is wel de beste omschrijving die we hieraan kunnen geven.

De begintune van een romantische scene, de muziek begint.. -play -

Een wanhopige man strand op de verkeerde Terminal (1) in Mexico Ciudades. De jonkvrouwe landt na een verhitte vlucht van 14 u. op Terminal 2. Waar o waar....hoe vinden zij elkaar...

Zenuwachtig, bellen zij, na 6.5 week. en 7 uur, 47 minuten elkaar. ' Waar ben je' .

Een verlate vlucht, een hell van een dag, de verkeerde La Paz (dus niet Bolivia i.i.g.) - Mexico City geboekt, zorgde voor ietwat lastige reis. Hij zag slechts 3 -tussenstops, by the way, vliegveld El Salvador het meest slaapverwekkende ever... 21.34, landde hij..., en rende hij zijn bagage bij elkaar.

Zij met een verschrikkelijke tussenstop in NY, rennend van het ene, haalde zij op 3 minuten *echt waar* haar vlucht naar Mexico City. Waar zij landde met haar vliegtuig op het verkeerde terminal,

Surprised
om 21.50, daar waar zij verlangend om haar heen keek, gepakt en gezakt. In haar rose truitje..

Koortsachtig met veel moeite bemachtigd hij zijn bagage, the shuttle trein op naar terminal 1.
Het is best groot daar,

Yell
. Zij bellen, hij is chaggie, ' waarom ben ik daar niet', denkt hij..

Eenmaal in Terminal 1, ziet hij het rose truitje, zij ziet hem....Ruw, (met baard) lange haren, zijn ogen, gebruind met backpack rennen zij naar elkaar...

Een innige omhelzing, een lange kus, stralend en genietend, - overigens de muziek gaat nog steeds door- , laat hij zijn a-4tje zien met ' Bienvenido Jannie en Mexico Ciudades, het werd ook eens tijd ook', zij lacht vertederend.

Een mooie nacht in een luxe hotel in Mexico City volgt.. Zona Rosa is te gek, ons hotel met zwembad ook, maar we hebben hier weinig oog voor...

Einde muziek, volgende scene....